Welkom bij mijn Pure House!
Misschien ken je mij al, misschien ben je hier toevallig terecht gekomen, deze website is in ieder geval niet het ‘begin begin’ van het delen over mijn passie over puur leven, dit doe ik al een tijdje via mijn Instagram en een klein beetje via Youtube.
Echter voel ik dat ik meer de diepte in wil middels (langere) teksten, en wil ik graag een platform aanbieden buiten de sociale media om: zonder de afleiding van eindeloos scrollen.
Je bent welkom om op mijn blog te genieten van mijn verzameling van gezonde recepten, drankjes, toetjes, wereldse gerechten waarvan ik vind dat ze aan het licht mogen worden gebracht, helende kruiden, lekkere kruiden, kruidenmixen en recepten voor clean beauty.
In mijn webshop (COMING SOON!) kan je producten verwachten die mijn posts ondersteunen. Denk aan kruiden die je nodig voor een bepaald recept, thee blends, natuurlijke verzorgingsproducten en andere ontspanningsproducten.
Ook zijn er mensen in mijn omgeving die pure en unieke en creaties maken waarvan ik zo enthousiast ben dat ik deze creaties een platform wil bieden.
Én als gevolg van mijn reizen ben ik ook unieke (kruiden/verzorging/ontspanning) producten tegen gekomen, waarvan ik ga proberen om deze naar Nederland te halen zodat jij er ook van kan genieten.
Samengevat is het thema van mijn website: how to live a pure and natural life. Dit is mijn passie en ik kan niet meer wachten om die te delen met je. De (verloren) kennis over een natuurlijk leven is een eindeloze reis waarvan ik door en door over kan gaan.
Ik vind het fantastisch om nu al mijn kennis en ervaringen over te gaan dragen en te delen.
Dus, voel je welkom, zéér welkom op mijn website. Je mag hier keer op keer terug te komen voor een dosis food en pure life inspiration.
Liefs,
Georgia
P.S. Meer lezen over wie ik ben? Lees hieronder verder.
Mijn Missie
“Aan de basis van het verwezenlijken van je hoogste doelen en dromen ligt een vitaal en puur lichaam. Mijn missie is om jou te ondersteunen in een gezonde en bewuste levensstijl zodat jij de aarde een mooiere plek maken.”
Je wordt geboren en voor het grootste gedeelte is het al bepaald wie je bent. In je jeugd ben je in wezen ook al compleet en ben je wie je bent. Wellicht hier en daar wat omgevingsfactoren en trauma’s erbij ;), maar mijn interesses en doen en laten van toen, ben ik nog steeds.
Want als ik kort mezelf in mijn jeugd samenvat zie ik een meisje dat graag contact maakt met andere kinderen, dingen wil leren en anderen wil leren, graag knutselt in en uit de keuken. Nu ben ik een vrouw van 26 en ben ik eigenlijk nog steeds zo.
Echter waren de basisschool en middelbare school een gevangenis voor mijn ziel. Een groot statement, maar wellicht herkenbaar voor velen. Als ik terugkijk op deze tijd, voelt het als een grote mistige wolk, jaren vol afleiding van mijn interesses en essentie.
De vrijheid die ik voelde toen ik mijn eindexamen had gehaald is een gevoel wat ik nog exact naar boven kan halen. Ik was eindelijk vrij om de wereld en mezelf te ontdekken!
Tegenwoordig voel ik me verbonden met wie ik ben en wat mijn talenten en doelen zijn. Ik gebruik mijn tijd en energie in projecten die ik leuk vind. Ik deel mijn eigen tijd in met werk wat ik belangrijk vind. Ik deel nu zelfs mijn leven zelfs met mijn eigen gezinnetje: papa, mama Georgia en baby.
Ondanks dat ik mijn schooltijd niet als positief ervaarde was het een bijzondere reis met enkele bijzondere leraren, klasgenoten en vakken. Ik genoot ervan als we bij Nederlands een schrijfopdracht kregen. We mochten onze tanden zetten in verschillende schrijfstijlen, stijlfiguren en tekstvormen.
Het schrijven was zelfs zó leuk dat ik ervan overtuigd raakte dat ik beroemd schrijfster zou worden. Nou, misschien is dit mijn kans 😉
Ook groeide mijn passie voor gezond eten in deze tijd. In mijn pauzes, vluchtte ik altijd naar mijn huis. A: Omdat ik tegenover de school woonde en B: hier was ik veilig in mijn eigen bubbel.
Thuis kookte ik een maaltijd vol groenten voor mezelf. Het koken was ontspannend en het was een klein protest tegen elke middag een boterham eten. Ik vroeg me echt af waarom mensen elke dag voor een boterham kozen, ik kon niet geloven dat dit een gezonde, gevarieerde keuze was, bovenal een behoorlijk saaie keuze.
Gelukkig vond ik wel voldoening buiten schooltijd om met het werken in de bediening in restaurants. Ik was bezig met eten, kon mensen vertellen over hun maaltijd en ze zich gezien laten voelen. Voor velen is bedienen een bijbaantje, vinden het bedienen vaak niet eens leuk en doen ‘alsof’ tegenover de gasten. Bedienen was een spirituele ervaring voor mij. Ik ontmoette ontzettend veel mensen elke avond, waarvan sommige mij dingen leerde en een puzzelstukje brachten op mijn reis naar mezelf.
De eerste echte reis
Zoals ik net al deelde, wist ik op de basisschool al dat ik verlangde naar vrijheid, dus had ik al bedacht dat ik na de middelbare school m’n familie in Australië wou opzoeken. Ik was er al een paar keer geweest en ik voelde me er thuis. Eigenlijk nog meer dan in Nederland omdat mensen daar lekker buiten leven, buiten eten en er heerste er een relaxter sfeer dan in Nederland. Ik hoopte altijd dat we daar naartoe zouden verhuizen, maar dat is helaas nooit gebeurd.
Met het kleine beetje geld wat ik gespaard had met mijn horecabaantjes, en een ticket als eindexamencadeau, vloog ik als negentienjarige in 2019 naar de andere kant van de wereld.
Het begon met familiebezoek en werken in de bediening. Met Melbourne als een van dé food capitals van de wereld, zag ik voor het eerst heel veel kwaliteit restaurants, cafés en een buiten de deur ontbijtcultuur. Ik zag trends als take away sushi en raw spring rolls waren ook echt een hit.
Mijn passie voor eten groeide dus alleen maar meer, ik had zelfs een idee om in Nederland gezonde sushi en spring rolls te gaan verkopen. Dit is er nooit van gekomen, maar zeg nooit, nooit.
Ik reisde van het zuiden langzaam langs de kust naar het noorden, met als eindbestemming: Cairns. Daar bleef ik een maand plakken in een hostel, Lazy Duck, omdat mijn geld ‘ineens’ op was na een spontane trip naar Tokyo om een vriendin uit Nederland te zien.
Om dit probleem op te lossen vond ik mijn eerste baantje al hulpkok: Frydays Fish and Chippery. Ik maakte m’n eerste bonnen in m’n leven en moest steeds de keuken schoonmaken. Ik ruilde leftover vis van het restaurant tegen sigaretten van mensen van het hostel. Ja, toen lustte ik nog geen vis, en rookte ik nog. Een gewoonte waarvan ik toen al wist dat ik er snel mee wilde stoppen omdat ik mijn lichaam niet meer kapot wilde maken en mijn huid niet wou verouderen.
Als je in Australië hebt gereisd word je ook geprikkeld door andere backpackers om naar Zuidoost-Azië te trekken. Dus hup, het jaar erop een reis naar Thailand, Vietnam en Indonesië. Wat ik me herinner van deze reizen is: heel veel uit eten!
Voor het eerst een verse kokosnoot drinken en in aanmerking komen met de Thaise keuken. Streetfood, bouillons en gefrituurde rijstvellen eten op kleine plastic stoeltjes in Hanoi. En niet te vergeten, de west meets east health food restaurants op Bali.
Net zoals mijn werk in de bediening heb ik zo ontzettend veel mensen ontmoet tijdens mijn reizen, die mij elk weer zo veel hebben geleerd of weer een stapje verder brachten in de juiste richting.
Fine dining
Eenmaal terug in Nederland, was het geld natuurlijk op en had ik nog steeds geen diploma dus moest ik weer terug de horeca in. Overal en nergens kwam ik als zzp’er, maar na een tijdje vond ik een restaurant waar ik fulltime aan de slag ging omdat ik onder de indruk was van het niveau van koken.
Ik zag als zzp’er op verschillende plekken zoveel misstanden in de horeca (food waste, toxic work culture, sexisme, niet vers eten, ongezond)
Maar dit restaurant was anders, het was: fine dining, ze ambieerde zelfs een ster! Ik bleef maar leren over smaken, ingrediënten en technieken. Ik vroeg alles aan mijn Zweedse chef, ik schreef alles op, ik was geïntrigeerd.
Deze full time job was een prachtige tijd tot op een gegeven moment de maat vol was. Mijn chef werd te vaak onredelijk boos en ik voelde me als enige jonge vrouw klein gehouden door de mannen in het bedrijf. Ik stopte en vluchtte terug naar Thailand voor een healing reset en om weer te genieten van de Thaise keuken, fruit, kokosnoten en het warme klimaat.
Food met PH
In mijn laatste weken bij het fine dining restaurant kwamen er twee reddende engelen op mijn pad die vertellen over hun nieuwste bedrijf: “Phood Kitchen, a place where you can drink kombucha and eat a guilt free healthy burger.”
Toentertijd was er nog nergens kombucha in Eindhoven, en was er geen plek waar je gezond kon eten. Alles in mij wilde zich aansluiten bij dit duo!
Na de zure afloop van het vorige fine dining avontuur dook ik nu weer in een liefdevol nest waar ik gerespecteerd, gezien en vrij gelaten werd om te creëren wat ik wou. Ik en de eigenaresse begonnen met het ontwikkelen en testen van een te gek sap en smoothie menu. Ik leerde ontzettend veel van de eigenaren over ondernemen. Ik ging zelfs in de leer bij hun tai chi leraar, waar ik mezelf ook nog tien keer ben tegen gekomen.
Kortom is Phood Kitchen voor mij een tijd en plek geweest waar we 1001 dingen hebben gecreëerd en echt uren hebben gelachen. Voor mijn gevoel zijn we hier samen met z’n allen opgegroeid.
Maar ook daar was het op een gegeven moment tijd om te gaan. (Eigenlijk ben ik nooit helemaal weggegaan want ik werk weer geregeld met ze samen en ben ik nog steeds hun allergrootste fan voor altijd!)
.
De geboorte van Georgia’s Pure House
Ik ging verder met de sapjes maar nu ging ik ze zelf op wekelijkse basis thuis maken en op de fiets rondbrengen en verkopen. Ik verdiende hier geen drol mee en het kostte mij ontzettend veel moeite om overal de verste en puurste ingrediënten te sourcen. Maar, ik leerde zoveel over kruiden en hun smaak combinaties. Voor mijn gevoel heb ik zoveel smaken en smaakcombinaties getest en gecreëerd dat ik er nog steeds vol van ben. Mijn juicer gaat voorlopig niet meer aan. Ik ben officieel uitgejuiced.
En wat doe ik als ik uitgeblust ben? Ik reis naar een tropische plek vol kokosnoten, vers fruit en zonneschijn. Dit keer was het de reis van mijn leven: Jamaica. De vrijheid van leven en kennis over kruiden en de natuur hebben een diepe indruk op mij achtergelaten. Jamaica heeft alles wat je zoekt als je geïnteresseerd bent in een puur en natuurlijk leven, dus zal ik hier regelmatig op mijn blog over schrijven.
Om een klein bruggetje te maken met Jamaica en reggae: mijn vriend bedacht de naam Georgia’s Pure House vanuit een liedje van I Wayne: Living in love.
I love to see my people living in love
I hate to see them fighting and swimming in blood
Nuff neglect the farming, the scorn in the mud
Yet they want to be the first to reap the fruit as it buds
Oh, they fill the earth with prison, church, and whore house
Love the rum bar, yet they hate the pure house
Mijn vriend heeft de naam voor mijn bedrijf bedacht tijdens het sappen tijdperk en ik ben hem dankbaar daarvoor. Door mijn naam ben ik nog meer naar buiten gaan treden en kreeg ik hier en daar wat catering opdrachten, voornamelijk voor yoga studio’s en day retreats. Ik vond het wederom fantastisch om mijn fantasie de vrije loop te laten en te koken wat ik passend vond voor dat evenement. Ook dit was keihard werken, voor heel weinig.
Al mijn hierboven genoemde ervaringen voelen als een ‘funnel’ voor het nu. Door het gebruiken van mijn eigen blog kan ik precies doen wat ik het allerleukste vind om te doen: creëren met voeding en de natuurlijke wereld en er vervolgens over delen. En dat lekker vanuit thuis, mijn veilige haven, de hele wereld bereiken. Thuis, waar ik dichtbij onze zoon kan zijn om hem te voeden vol liefde en aanwezigheid. Onze zoon, de toekomst is prachtig.
Geniet van mijn website,
Veel liefs,
Georgia
Inschrijven
